En zo overtuigende ik mijn leidinggevende ervan dat het een goed idee is.
We vierden kerst met de Club. Staand in een kerk met een heidense gin tonic vol onnodige kruiden in de hand en pratend met collega’s over nietszeggende doch leuke onderwerpen, word ik plots gebeld door mijn vriendinnetje: “Ik heb de stage en start de eerste week van februari.” Zo startte mijn kerstvakantie met het nieuws dat ik naar Kaapstad zou verhuizen voor een half jaar.
Het nieuws dat mijn vriendin was aangenomen kwam vrij onverwacht. Het duurde namelijk onethisch lang voor ze iets hoorde. Dit zorgde ervoor dat we zes weken hadden om alles te regelen: besef, tickets, visum, huis, onderhuur van de kamers én wat ga ik doen met werk? Geen van mijn collega’s wisten ervan dat ik mogelijk naar Kaapstad zou gaan. In die tijd moest ik dus ook mijn leidinggevende ervan overtuigen dat dit een waanzinnig sick idee was en ik kon blijven doen wat ik al deed.

Wat daarvoor nodig was?
Een presentatie met de taken die ik vanuit Zuid-Afrika kon uitvoeren. Per klant zette ik uiteen welke werkzaamheden ik al had en hoe ik dat in Kaapstad kon blijven doen. Op papier leek het dat alles hetzelfde zou blijven, behalve dat Tijmen op 9.688,64 km afstand zou zitten. Met zwetende handjes liep ik het kantoor van David binnen. Daar begon ik over dingen als persoonlijke ontwikkeling, wat mijn reis voor TSC zou betekenen, hoe ik het procesmatig voor me zag en hoe mijn werk eruit zou gaan zien. Hij vond het inderdaad een waanzinnig sick idee. “Laten we gewoon checken hoe het loopt”, zei hij. Precies het antwoord waar ik op hoopte, want een ‘nee’ was geen optie.
Eenmaal daar
Alles verliep nog beter dan volgens plan en maandag 28 januari vlogen we richting The Mother City. De -10ºC werd vervangen door een 30ºC en mijn gezellige overburen in Amsterdam Oost maakten plaats voor een uitzicht op de Tafelberg en Lion’s Head. Hier zouden mijn vriendin en ik een half jaar wonen. Het was onwerkelijk.

Na een paar dagen van acclimatiseren – wat voornamelijk bestond uit hiken en surfen – was het moment daar. Het was maandagochtend, maar ik fietste niet naar het kantoor op de Vliegtuigstraat. Nee, ik pakte mijn skateboard en cruisete naar mijn favoriete koffietent Yours Truly. Daar waren geen collega’s met barbaarse verhalen over hun weekend, maar toeristen, locals en freelancers die hun ding deden. Ik werkte zelden op afstand of vanuit huis, dus het voelde wat onwennig, tot ik Slack opende en eigenlijk alles weer zo was als ik het achter had gelaten.

Hoe werkte ik daar?
Ik zal jullie een gedetailleerde omschrijving van mijn dagen besparen (slide in de DM voor meer info over Kaapstad), maar het verbaasde me wel hoe makkelijk het werken op afstand verliep. Waarbij wij – ik en een collegavriend – ons normaliter opsloten in een zuurstofarme ruimte om tot ideeën te komen, zorgde de afstand totaal niet voor beperking. Shout out naar de technologische ontwikkeling hiervoor; WhatsApp maakt het werken op welke plek dan ook echt makkelijker. Er zijn verschillende pitches gewonnen, presentaties gekild en vergaderingen geweest, terwijl ik in een koffietent zat met de Tafelberg in mijn nek. Dat je soms even moet wachten op feedback omdat je niet direct langs iemand kunt lopen, is het enige puntje waar ik soms moeite mee had. Ja, en natuurlijk de tafelvoetbalwedstrijden na de lunch.
Iets met kersen op taarten
Heel de ervaring was niet te beseffen en werd nog onwerkelijker toen onze producer Stephanie me belde: “Hé Timma, je mag nieuwe beelden schieten voor de beeldbank van South African Tourism!” Dit betekende dat ik samen met Nathan, een Congolese fotograaf, en Zunaid, een videograaf uit Kaapstad, op pad mocht. We gingen langs de tofste plekken in en rond Kaapstad plus een uitstapje naar het Addo Elephant Park en een deel van de Garden Route. De beelden spreken voor zich.

Mis ik het werken in Kaapstad? Ja. Het bracht mij ontzettend veel rust, ook al werkte ik gewoon 40 uur per week (ja, ik werkte echt 40 uur per week naast het pakken van hectic waves bruh). Ik vond het superfijn om afstand te doen van het kantoorleven en toch hetzelfde werk te blijven doen. Je bent op jezelf aangewezen, wat discipline vereist, maar voor mij werkte het. Ik was productiever, rustiger en tevredener. Man, dat klinkt alsof ik weer terug moet. Ik ben even een presentatie in elkaar aan het flansen. Cheers!
Many thanks aan David en Annelotte voor het waarmaken van dit verhaal.